ربات‌های چهار چرخ:
این ربات‌ها نیز حالات مختلفی دارند:
o ربات‌هایی که دو چرخ آنها به موتور وصل است و دو چرخ آزاد دارند.
o ربات‌هایی که شبیه تانک، چرخ های آنها دو به دو به هم متصل هستند.
o ربات‌هایی که شبیه خودرو، دارای فرمان هستند.
حالت اول، شبیه ربات‌های سه چرخ است که یک چرخ آزاد داشتند، با این تفاوت که ربات‌های چهار چرخ به علت وجود دو چرخ آزاد، تعادل ربات بیشتر است. علت این تعادل بیشتر هم این است که نقطه ثقل درون یک مستطیل قرار دارد که گوشه‌های آن چرخ‌های ربات هستند؛ این باعث ایجاد فضای مفید بیشتری می‌شود. حالتی که پیشنهاد می‌شود، این است که تلاش شود نقطه ثقل ربات در وسط مستطیل قرار بگیرد تا موقع دور زدن در پیچ‌های تند و همچنین در سطوح ناهموار تعادل ربات بیشتر حفظ شود.
در حالت دوم، ربات از دو جفت چرخ متصل به موتور استفاده می کند. هرجفت –که با یک خط به هم متصل هستند- در جهت یکسان دوران می کنند. نکته مهم در این ربات‌ها این است که چرخ ها در هرجفت باید با سرعت یکسان بچرخند. اگر اینطور نشود، چرخی که سرعتش کمتر است، آزاد و ناکارآمد خواهد بود. اگر دو جفت، با سرعت یکسان نچرخند، ربات به مسیر مستقیم نخواهد رفت. طراحی خوب، ترکیب با مکانیزمی شبیه فرمان خودرو است.
در حالت سوم، ربات شبیه یک خودرو می چرخد. وقتی که ربات شما با یک موتور احتراقی کار می کند، این سیستم نسبت به موارد فوق یک مزیت دارد و آن هم اینکه فقط یک موتور برای حرکت لازم است. (البته یک سرو موتور هم برای فرمان) موارد قبلی، دوموتور نیاز داشتند و یا اینکه یک موتور با یک جعبه دنده پیشرفته تا بتواند دو خروجی مستقل از نظر سرعت و جهت دوران ایجاد کند.
