ربات‌های شناگر:

انواع مختلفی ازین ربات‌ها وجود دارد، که در اینجا به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

  • گلایدر موجی PacX: قسمت بالایی آن، ظاهری مانند تخته موج‏سواری داشته که به ثابت شدن (پایداری) ربات کمک می‏کند؛ در حالی‏که، بخش پایینی از شماری باله و ستون فقرات ساخته شده است. این گلایدر، تمام مسیر سانفرانسیسکو تا کوئینزلند استرالیا را که 16.668 کیلومتر می‏باشد، پیموده است. پس از یک دوره یکساله، ربات شناگر خود را با دنیای تازه تنظیم نموده و رکورد طولانی‏ترین مسیر طی شده توسط یک دستگاه مستقل را ثبت نمود.

  • سیستم‌‏های ربات شناگر: تحقیقات زیادی پیرامون ربات‏‌های شناگر وجود دارد. این ربات‌‏ها غالبا با کمک یک دُم رباتیک، حرکت می‏‌نمایند. در یک تحقیق پیرامون سلول‏‌های عضله قورباغه، از سیم‏‌های عضلانی استفاده شده است.

فِستو از ماهیچه‌‏های سیال استفاده می‏‌کند، که به نظر می‏‌رسد به خوبی قادر به نظارت در زیر آب، وظایف رباتیک و اشاره به مسیری رو به جلو برای تقلید به عنوان روشی برای طراحی دستگاه‏‌های زیرآبی آینده است.


لینک های مرتبط: