ربات‌های ماژولار:

ربات‏‌های ماژولار خودتنظیم مجدد: این ربات‌ها، ماشین‌‏آلات حرکتی مستقل با ریخت متغیر هستند. فراتر از عملکرد‏های معمول، سنجش و کنترل معمولا در ربات‌‏های ریخت-ثابت پیدا می‌شوند. این ربات‏‌ها، همچنین قادر به تغییر عمدی شکل خود توسط بازچینی اتصالات قسمت‏‌های مختلف، جهت سازگاری با شرایط و انجام دادن وظایف جدید یا بهبودبخشی آسیب‌‏ها هستند.
برای نمونه، رباتی را درنظر بگیرید که ساخته‌شده از اجزایی است که به شکل کرم مانند از طریق لوله‌ای باریک حرکت می‌کند و برای عبور از زمین‌های ناهموار، ساختار خود را به شکل عنکبوتی تغییر داده تا به راحتی بتواند موانع موردنظر را منطبق با تحلیل ساختاری زمین، پشت سر بگذارد.

واحد ماژول پایه: ماژول‏‌هایی که می‌‏توانند دو اتصالات یا بیشتر برای اتصال چندگانه با هم داشته باشند. می‏‌توانند شامل الکترونیک‏‌ها، حسگرها، پردازنده‌‏های کامپیوتر و منابع تغذیه باشند. همچنین شامل فعال‏‌کننده‏‌هایی که برای دستکاری محل پیرامون خود و در ارتباط با عناصر دیگر هستند، مورد استفاده قرار گیرد.
طبقه‌بندی معماری: این سیستم‌ها را می‌توان به طور کلی به چند گروه معماری با استفاده از آرایش هندسی، تقسیم نمود. سیستم‌ها دارای خصوصیات چندترکیبی نیز هستند.
o معماری شبکه‌‏ای: 12 ماژول سیستم‏ شبکه‏ای مشابه، در واحدهای میکرو با یکدیگر در شبکه متناظر و نقطه‏های الحاقی، مونتاژ می‏شوند.
o معماری زنجیره‌ای: از شبکه مجازی نقاط اتصالی، برای واحدهای خودش، استفاده نمی‌کند.
o معماری ترکیبی: از مزیت‌های دو نوع قبلی استفاده می‌کند. کنترل و مکانیزم آن براساس خودتنظیم شبکه‌ای طراحی شده است، اما همچنین اجازه می‌دهد به هر نقطه‌ای از فضای موردنظر دسترسی داشته باشد.

  • مزیت عملکردی: این ربات‌ها به طور بالقوه، قوی‌تر و سازگارتر از سیستم‌های معمولی هستند. توانایی پیکره‌بندی مجدد، به آنان اجازه می‌دهد تا یک ربات یا گروهی از ربات‌ها، از لحاظ ساختاری به هم ریخته و دوباره خود را مطابق با شرایط محیطی، بسازند.
  • مزیت اقتصادی: با توجه به اینکه قادر به تغییر ساختار خود می‌باشند، به طور بالقوه می‌توانند هزینه ساخت ربات‌های دیگر را کاهش دهند که با یک ربات، می‌تواند چندین کار را در شرایط مختلف محیطی انجام دهد.


لینک های مرتبط: