دانشگاه هومبولت برلین در سال ۱۸۱۰ با ۲۵۶ دانشجو و ۵۲ استاد در رشته‌های قانون، پزشکی، الهیات و فلسفه زیر نظر رئیس دانشگاه، تئودور اشمالز، آغاز به کار کرد. این دانشگاه خانهٔ بسیاری از بزرگترین متفکران آلمانی در دو قرن گذشته بوده‌است که از میان آنها می‌توان به فیلسوف ایده‌آلیست یوهان گوتلیب فیشته، الهی‌دان اشلایرماخر، فیلسوف برجستهٔ ایده‌آلیستهگل، فیلسوف الهی‌دان ایده‌آلیست فردریش شلینگ، منتقد فرهنگی والتر بنیامین و فیزیکدان برجسته آلبرت اَینشتین و ماکس پلانک اشاره کنم. بنیانگذاران تئوری مارکسیسم از جمله کارل مارکس و فریدریش انگلس نیز در این دانشگاه کسب علم کرده‌اند، همینطور شاعر برجسته هاینریش هاینه، بنیانگذار ساختارگرایی فردرناندساسور، اتو فون بیسمارک، بنیانگذارحزب کمونیست آلمان کارل لیبکنشت، آمریکایی آفریقایی‌تبار و از مخالفان تبعیض نژادی در ایالات متحدهٔ آمریکاویلیام دوبوآ و همچنین یکی از رهبرای مشهور اروپایی به اسمرابرت شومان؛ همانطور می‌توان اشاره کرد به جراح نامدار یوهان فریدریش دیفنباخ در اوایل ۱۸۸۰. این دانشگاه خانهٔ ۲۹برندهٔ جایزهٔ نوبل بوده‌است. ساختار دانشگاههای آلمانی تحقیق-محورهمانند هومبُلدْت، به عنوان مدلی برای دیگر دانشگاهها، همچون دانشگاه جانز هاپکینز بوده‌است. همچنین ادعا شده‌است که دانشگاه هومبُلدْت به عنوان مدلی برای دیگر دانشگاه‌های سراسر اروپا، به عنوان خود محور بودن و مرکز مطالعات و تحقیقات در مبحث‌های مستقل و جداگانه، مد نظر قرار گرفته‌است.

دانشکده‌ها:

• حقوق
• ریاضیات و علوم طبیعی
• علوم زیستی
• پزشکی
• فلسفه
• علوم انسانی و اجتماعی
• الهیات
• اقتصاد

واحد رباتیک

در دانشگاه هومبولت برلین واحدی تحت عنوان "Adaptive Systeme" وجود دارد که بر روی سیستم رباتیک شناختی، توسعه و زیست‌شناختی تحقیق و مطالعه انجام می‌دهد. سرپرست این واحد، پروفسور وِرِنا و. هافنر (Verena V. Hafner) است.